vele vrienden in de PE-buisconstructie of het onderhoud dergelijke verwarring zullen tegenkomen: de originele melkwitte PE-buis is lange tijd buiten geplaatst, het oppervlak wordt langzaam geelbruin, ruw en broos om aan te raken, kan deze geoxideerde PE-buis normaal worden gelast? Om deze vraag te beantwoorden, moeten we eerst de aard van PE-buisoxidatie en de impact van oxidatie op lassen begrijpen.

PE-buis is voornamelijk samengesteld uit polyethyleen, wat een polymeermateriaal is. Langdurige blootstelling aan ultraviolette stralen, hoge temperatuur of zuurstofomgeving, de moleculaire ketting op het oppervlak zal breken en een dichte oxidelaag vormen - de structuur van deze oxidelaag is volledig anders dan die van verse PE. Niet alleen heeft het een hoger smeltpunt, maar verliest het ook zijn oorspronkelijke flexibiliteit en wordt hard en broos.

Kan de geoxideerde PE-buis worden gelast? Het antwoord is: Het hangt af van de mate van oxidatie.

Als alleen het oppervlak licht geoxideerd is (als het bijvoorbeeld 1-2 maanden wordt gelaten, is de oppervlaktekleur iets donkerder en wordt het poeder niet verwijderd door met vingernagels te schrapen), kan deze situatie worden gelast - maar de oxidelaag moet eerst grondig worden gepolijst. Omdat de kern van het lassen "hotmelt fusion of PE-materialen" is, als de oxidelaag op het oppervlak blijft, kan deze tijdens het smelten niet volledig worden gecombineerd met vers PE-materiaal, wat zal leiden tot "nep-lassen" bij de las: het ziet er gelast uit, maar de werkelijke sterkte is extreem laag. Een beetje druk zal barsten en water lekken. De behandelingsmethode is ook heel eenvoudig: gebruik een staalborstel, schuurpapier of haakse slijper om het oppervlak voorzichtig te polijsten totdat de verse melkachtige PE-binnenkant wordt blootgelegd, en las vervolgens volgens het normale proces.

Maar als de oxidatie zeer ernstig is (als het bijvoorbeeld langer dan een half jaar in de open lucht wordt geplaatst, wordt het oppervlak zwart, wordt het poeder met de hand verwijderd of zelfs gebroken nadat het voorzichtig is gebogen), mag deze situatie niet worden gelast. Omdat de oxidatie op dit moment diep in de buis is doorgedrongen, zelfs als het oppervlak is weggepolijst, is de interne PE-moleculaire ketting beschadigd en kan de sterkte van de las na het lassen helemaal niet aan de vereisten voldoen en zal het waarschijnlijk later lekkage of zelfs barsten van de buis veroorzaken.

Hoe snel de mate van oxidatie van PE-buis beoordelen? Leer je twee eenvoudige methoden: ① Kijk naar de kleur: verse PE-pijp is uniform melkwit en zal na oxidatie geelbruin, donkerbruin of zelfs zwart worden; ② Doe een "krastest": schraap het oppervlak met spijkers of munten. Als het poeder kan worden afgeschraapt, betekent dit dat de oxidelaag dik is; als er alleen krassen overblijven,

Ten slotte wil ik u eraan herinneren dat het voorkomen van de oxidatie van PE-buizen belangrijker is dan behandeling. Anti-ultraviolette middelen worden over het algemeen toegevoegd wanneer PE-buizen de fabriek verlaten, maar ze zullen nog steeds verouderen wanneer ze lange tijd in de open lucht worden geplaatst. Het is dus het beste om ze in de grond te begraven of ze te bedekken met schaduwdoek en beschermhoes bij opslag. Probeer te voorkomen dat de pijpen tijdens de bouw lange tijd aan de zon worden blootgesteld. Als ze in de open lucht moeten worden opgeslagen, mag de tijd niet langer zijn dan 1 maand.

Samenvattend: PE-buizen kunnen niet worden gelast na oxidatie. De sleutel is om de mate van oxidatie te beoordelen - ze kunnen worden gelast na lichte oxidatie en slijpen en direct worden vervangen na ernstige oxidatie. Neem 2 minuten extra om het oppervlak van de buis te controleren voordat u gaat bouwen om veel problemen in de latere fase te voorkomen. De veiligheid van het pijpleidingsysteem wordt immers altijd bepaald door de details. 11727798