Bij het kiezen van buizen voor huisdecoratie en gemeentelijke projecten, zullen veel mensen het probleem tegenkomen van "wat is het verschil tussen PPR-buizen en PE-buizen" - het zijn duidelijk plastic buizen en het uiterlijk lijkt op elkaar. Het kiezen van de juiste of de verkeerde heeft direct invloed op het gebruikseffect. In feite hoeft u niet te worden gescheurd, zolang u de 5 kernafmetingen begrijpt, kunt u de twee snel onderscheiden.

Kijk eerst naar het materiaal. De volledige naam van PPR-buis is "willekeurige copolymeer polypropyleen pijp", die is gemaakt van polypropyleen en ethyleen monomeer copolymerisatie, en de moleculaire structuur is stabieler; PE-pijp is "polyethyleen pijp", de belangrijkste grondstof is polyethyleenhars, gemeenschappelijke hoge dichtheid PE (HDPE) en gemiddelde dichtheid PE (MDPE), het materiaal zelf is flexibeler. Simpel gezegd, PPR is als "harder plastic" en PE is als "zachter plastic".

Kijk nog eens naar het uiterlijk. PPR-buizen zijn meestal wit of grijs, met een lichte matte glans op het oppervlak en de buiswand is relatief dik, wat gewicht in de hand heeft; PE-buizen zijn meestal zwart (veel gebruikt in gemeentelijke techniek, UV-bescherming) of wit (huishoudelijk), met een gladder oppervlak, dunnere wand dan PPR-buizen van dezelfde specificatie en lichter aanvoelen. Als je twee buizen van dezelfde diameter vergelijkt, zie je in één oogopslag het verschil.

Volgende is het gebruik. Het "belangrijkste slagveld" van PPR-buizen is het interieur van het huis: bijvoorbeeld de warm- en koudwaterleidingen, radiatorverbindingsbuizen en inlaatpijpen van de boiler thuis, omdat ze bestand zijn tegen hoge temperaturen (95 ° C warm water kan lange tijd worden gebruikt), een goede drukbestendigheid hebben en geschikt zijn voor gesloten binnenomgevingen; PE-buizen zijn meer geschikt voor "buiten- of grote scènes": gemeentelijke leidingwaterhoofdleidingen, gastransportleidingen, landbouwgrond-irrigatieleidingen en gemeenschappelijke landschapswaterleidingen, omdat ze bestand zijn tegen lage temperaturen (-40 ° C zal niet barsten) en een sterke slagvastheid hebben. Zelfs als ze in de grond zijn begraven, zijn ze niet gemakkelijk te breken.

Dan zijn er prestatieverschillen. Het voordeel van PPR-pijp is "weerstand tegen hoge temperaturen", maar de zwakte is dat het gemakkelijk is om broos te zijn bij lage temperatuur - als het bijvoorbeeld in de winter buiten wordt gelaten, kan het barsten als het hard wordt gebroken; PE-pijp is precies het tegenovergestelde, "lage temperatuurbestendigheid en slagvastheid" is een sterk punt, maar de weerstand tegen hoge temperaturen is zwak en langdurig gebruik van warm water boven 60 ° C zal vervormen. Dus de warmwaterpijp voor thuis moet PPR kiezen, en de buiten begraven pijp moet PE kiezen.

Ten slotte hangt het af van de installatiemethode. Beide kunnen worden gelast door hotmelt, maar de details zijn anders: de smelttemperatuur van de PPR-pijp moet worden aangepast aan ongeveer 260 ° C. Bij het lassen moeten de pijp en fittingen aan de onderkant worden ingebracht en na een paar seconden worden uitgetrokken. De smelttemperatuur van de PE-buis is lager, ongeveer 200 ° C. En de PE-buis kan ook worden aangesloten door elektrische fusie (zoals buizen met een grote diameter of posities die niet kunnen worden gesmolten), en het wordt gelast door de staaldraad in de fittingen voor elektrische verwarmingsbuizen, wat meer geschikt is voor complexe scenario 's.

Samenvattend is de logica van het onderscheiden van PPR- en PE-buizen heel eenvoudig: "kijk waar te gebruiken" - PPR voor warm water binnenshuis en PE voor begraving buitenshuis; "zie vraag" - kies PPR voor weerstand tegen hoge temperaturen en PE voor weerstand tegen lage temperaturen. Onthoud complexe parameters niet, pak deze punten, u kunt gemakkelijk de juiste buis kiezen.